1 Een dagje naar het museum

‘Snor of baard?’ vraagt Ruben aan Justin.
‘Een snor natuurlijk, met mooie krullen,’ antwoordt Justin breed lachend.
Ruben pakt een zwarte viltstift uit zijn rugzak en haalt de dop eraf.
Na zalen vol sculpturen in het Nationaal Archeologisch Museum in Napels, zijn ze nu aanbeland in een zaal met antieke schilderijen.
Ruben staat voor een schilderij in geelbruine tinten, waarop een vrouw is afgebeeld. Hij vindt het kunstwerk echt spuuglelijk. Het zou behoorlijk opknappen van een mooie krulsnor.
Ruben buigt zich over de afzetting heen om dichter bij het schilderij te kunnen komen. Hij strekt zijn arm met de stift en hoort mama gillen: ‘Ruben, nee!’
Grijnzend strekt hij zijn arm nog wat verder.
Papa komt op hem af en trekt de stift uit zijn handen. ‘Ben je gek worden? Jullie gedragen je als kleuters!’
Ruben grinnikt om het geschokte gezicht van mama, die met een rood hoofd komt aangehold. Daar zouden ze een schilderij van moeten maken, denkt hij.
‘Is het zo moeilijk om je een middag te gedragen?’ bijt ze hem toe.
‘Het is oersaai hier,’ klaagt Ruben. ‘Hoe lang moeten we nog in dit duffe museum blijven?’
Daarop begint papa een hele preek over cultuur, maar Ruben luistert niet. Hij trekt Justin aan zijn arm mee, weg van het gezeur.

Papa roept hem boos na, maar Ruben loopt door. ‘Dit moet dan vakantie voorstellen,’ fluistert hij tegen zijn vriend.
‘Het is nog erger dan school,’ antwoordt Justin en ze schieten in de lach. ‘Het is dat de ijsjes en de pizza’s zo lekker zijn in Italië, anders had ik beter met mijn ouders mee kunnen gaan.’
‘Ja, dat is dikke pret, Rusland!’ zegt Ruben spottend.
‘Echt niet, ik ben hartstikke blij dat ik met jullie mee mocht. Zelfs dit suffe museum is beter dan met mijn ouders mee. Die zijn toch alleen maar bezig met hun werk.’
Voor Ruben is het een vette meevaller dat Justins vader voor zijn werk naar Rusland moest. Met zijn beste vriend erbij is vakantie een stuk leuker dan alleen met zijn ouders. Hij krijgt een idee. ‘Zullen we als standbeelden poseren en de langslopende toeristen laten schrikken?’
‘Alsof iemand daar intrapt. Ik weet iets leukers.’ Justins ogen twinkelen. Hij loopt naar een vrouw die naast een schilderij staat. Haar man staat klaar met een fototoestel. Net als de man op het knopje drukt, springt Justin voor de vrouw en steekt zijn tong uit.
Verontwaardigd kijken de man en de vrouw naar Justin. Ruben giert het uit van het lachen. Totdat papa hen allebei hardhandig aan hun arm de zaal uit sleurt. ‘En nu is het afgelopen!’
Ze gaan naar een zaal met een expositie over Romeinse veroveringen. Ruben ziet eindelijk iets wat hij wél interessant vindt. Hij trekt Justin mee naar een sokkel waarop een kort zwaard staat.
‘Kom, ga ernaast staan en doe net alsof je hand op het zwaard ligt,’ zegt hij tegen Justin. ‘Dan maak ik een foto.’ Justin poseert stoer naast het zwaard en Ruben maakt foto’s met zijn mobiel.
Dan wordt Rubens blik naar de hoek van de zaal getrokken. Daar ligt een oud en verweerd masker in een vitrinekast. Het lijkt wel alsof het masker met zijn bolle ogen naar Ruben kijkt. Hem roept…
Hij moet ernaartoe!